ازتولد... تا مرگ...

ابتدا تاریخ تولدش را به خاطر میآورم

و از تاریخ بعدی با اشک یاد می کنم،

اما آنچه بیش ازاین دو اهمیت دارد

خط فاصله میان این دو تاریخ است.

آن خط فاصله نشان دهنده دورانی است

که روی زمین زندگی کرده است....

و اکنون تنها کسانی که او را دوست داشتند،

می دانند آن خط کوتاه چه قدر می ارزد

سکوت علامت رضایت نیست

بعضی وقتا سکوت علامت رضایت نیست...!

شاید کسی داره خفه میشه...
پشت سنگینی یه بغض....

دل نوشته

درختان به من آموختند،پایبندی هر کس به اندازه ی ریشه ی اوست

به هر درختی نمی توان تکیه کرد

 

به آدما ، دل نده

دل نده به آدمــا،تو که ازخداشون عاشــق تر نیستى!

اونا خداى خودشونو به نصــف نونی میفـروشن ...وتو رو به نیـــمه شــبی.

دل خوشی ها کم نیست

روزگارا ....
تو اگر سخت به من می گیری باخبر باش که پژمردن من آسان نیست
گرچه دلگیرتر از دیروزم
گرچه فردایی غم انگیز مرا می خواند
لیک باور دارم دل خوشی ها کم نیست
زندگی باید کرد

آنچه باشید که دوست دارید

آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست، زیرا:

اگر بسیار کار کند، میگویند احمق است !
اگر کم کار کند، میگویند تنبل است !
اگر بخشش کند، میگویند افراط میکند !
اگر جمع گرا باشد، میگویند بخیل است !
اگر ساکت و خاموش باشد، میگویند لال است !
اگر زبان آوری کند، میگویند وراج و پر گوست !
اگر روزه برآرد و شبها نماز بخواند، میگویند ریا کار است !
و اگر نکند، میگویند کافر است و بی دین !
لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد
و جز از خداوند نباید از کسی ترسید.
پس آنچه باشید که دوست دارید.

پیام هفته

در آن زمان که در تلاشی
تا هر آنچه را که هست
در کنترل خود درآوری،
از هیچ چیز لذت نمی بری!
راحت باش،
نفس بکش،
اوضاع را به حال خود واگذار
و
فقط زندگی کن

گناه

پدر کاردستی را از پسر گرفت و نگاهی به آن انداخت زیبا بود.

7 روز زمان برده بود تا پسر توانسته بود آن را درست کند .
کوزه ی گلی با طرحی بسیار زیبا و حکاکی ظریف روی دسته ظریفش ناگهان پدر کوزه را روی زمین انداخت...
تکه های کوزه جلوی چشمان از حدقه بیرون زده ی پسر روی زمین تکان میخورد
بغض گلویش را گرفت و با چشمانی پر از اشک پرسید:
پدر چرا ؟؟؟
پدر لبخندی زدو گفت :
گناه ! گناهان ما انسانها مثل همین اتفاقی بود که دیدی...
کوزه من و تو هستیم که گناهانمان ما را میشکنند
و خدا بغض میکند و سوال میکند:
چرا ؟؟؟؟؟؟

بــه آدمـها دل نـــــــده

بــه آدمـها گیــر نــکن دل نـــــــده دل هــم نگــیر میـشکنند وجــودت را تــــــو وا مــــــــــــــیدهی و مــردنــت آغــاز مــیشــود هـــر روز و هـــر شـب در تداعی یـــک خـاطـــــره یــک حــرف یــک رویــــا ,یـک گـــــیر ,که وارونه مـــیکــند روز و شـــــب را در تــــــو

آدمی که دوستت دارد

آدمی که دوستت دارد
خیلی زودبرایت عادی می شود،
حرف هایش، دوستت دارم هایش...
و تو خیلی زود کلافه میشوی
ازبهانه هایش، اشکهایش، توقع هایش.
و چون تصور میکنی که همیشه هست، همیشه دوستت دارد؛
هیچوقت نگاهش نمیکنی
نگرانش نمیشوی،
برای از دست دادنش نمی ترسی
او همیشه هست
اما
او هم آدم است...
روزی که کارد به استخوانش برسد
کوله بار اندوهش را برمی دارد
و بی سر و صدا می رود...
حسی به من می گوید
آن روز، بی اراده صدایش می زنی
اما
جوابی نمی آید...
فقط
برایت
جای پایش می ماند