مهر

مهر

ابتدای فصلِ عاشقانه های ناگزیر

موسم دلتنگی های بی سبب
جلوۀ توأمانِ اندوه و زیبایی ست ..
دلت که با غروب اندوهبارش بگیرد
خاطراتِ رنگ رفـتۀ / تمام پاییزهایی که از سر گذرانده ای
یک جا بر سرت خراب می شوند
دلواپسی ها نمی دانم چرا جانت را می گیرند
و آن قدر بغض های از پیش ساخته شده / به سراغت می آیند
که مجال نفس برایت نمی ماند ...!!

لطف خدا کجا وعمل ماکجا...

از شخصی پرسیدند روزگارت چگونه است؟

اندوهگین نگاهی کرد و پاسخ داد : چه بگویم امروز از زور گرسنگی مجبور شدم کوزه سفالی که یادگار سیصد ساله ی اجدادم بود بفروشم و نانی تهیه کنم....
حکیمی زمزمه کرد: خدا روزی ات را سیصد سال پیش کنار گذاشته و اینگونه ناسپاسی میکنی!!

معبودی بجز او نیست

قصه عشق ، انسان بودن ماست

اغلب کسانی که در زندگی خویش

احساس آرامش می کنند:
لبخند را مشق خود می کنند...
امید را هرروزدعا می کنند...
عشق را تدریس می کنند و
محبت را فراموش نمی کنند...
سر بر شانه خدا بگذار تا قصه عشق را چنان زیبا بخواند
که نه از دوزخ بترسی و نه از بهشت به رقص در آیی …
قصه عشق ، انسان بودن ماست
اگر کسی احساسات را نفهمید مهم نیست
سرت را بالا بگیر و لبخند بزن
فهمیدن احساس کار هر آدمی نیست

پیام هفته