آورده اند که :
چون
حضرت سلیمان(ع) تخت خود را به وادی نمل برد، از موری نصیحت خواست که در دنیا به آن
عمل آورد.
مور عرض کرد: ای پیغمبر خدا!
در این دنیا این تخت و جاه و ملک از کجا به تو رسیده؟
فرمود از پدرم.
مور عرض کرد: همین نصیحت توست.
بدانکه از تو هم به دیگری رسد و با تو نخواهد ماند
به
آنهایی که دوستشان دارید بی بهانه بگویید: دوستت دارم …
در بزنید و بگویید در این دنیای شلوغ،
سنجاقشان کرده اید به دلتان …
بگویید گاهی فرصت با هم بودنمان،
کوتاه تر از عمر شکوفه هاست …
شما بگویید
حتی اگر نشنوند … !
اگر
اخمو و ترشرو باشید هیچ کس تمایل همنشینی با شما را ندارد
..
پس
شاد باشید و بر دیگران لبخند بزنید تا شما را در جمع خود بپذیرند.
به رفتن که فکر
می کنی
اتفاقی می افتد
که منصرف می شوی،
می خواهی بمانی
رفتاری می بینی
که انگار باید بروی!
و این بلاتکلیفی
خودش کلــــــی
جـــــــهنم است
آدمی که دوستت دارد
خیلی زود برایت عادی می شود ،
حرف هایش، دوستت دارم هایش
..
و تو خیلی زود کلافه میشوی
ازبهانه هایش، اشکهایش، توقع هایش
..
و چون تصور میکنی که همیشه هست،
همیشه دوستت دارد ؛
هیچوقت نگاهش نمیکنی
نگرانش نمیشوی ،
برای از دست دادنش نمی ترسی
او همیشه هست
اما او هم آدم است ..
روزی که کارد به استخوانش برسد
کوله بار اندوهش را برمی دارد
و بی سر و صدا می رود
..
حسی به من می گوید
آن روز، بی اراده صدایش می زنی
اما جوابی نمی آید ..
فقط برایت
جای پایش می ماند !
آدم های بزرگ قامتشان بلند تر نیست
خانه شان بزرگ تر
نیست
ثروتشان بیشتر
نیست
آنها قلبی وسیع و
نگاهی مرتفع دارند !
ﺑﺎﯾﺪ ﺁﺭﺍﻡ ﺭﻓﺖ،ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺁﺭﺍﻡ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ..
ﺭﻭﺯﯼ ﺩﻟﺶ ﺑﺮﺍﯼ
ﺻﺪﺍﯼ ﻗﺪﻣﻬﺎﯾﺖ ﺗﻨﮓ ﺷﻮد.
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺁﺭﺍﻡ ﮐﻪ
ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺁﺭﺍﻣﺸﺖ..
ﺩﻕ ﮐﻨﺪ،
ﺍﯾﻦ ﺳﺰﺍﯼ ﮐﺴﯽ
ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺪﺭ تو ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺪ…