فقط وقتی حسین آمد بالای سرش ، میخواست دست به سینه سلام دهد که تازه فهمید دستانش نیستند !
از تیزبینى و تفکر عمیق بود که حضرت به
تبعیت از امام هدایت و سیدالشهداء امام حسین (علیه السلام) برخاست
و بدین گونه به قله شرف و کرامت دست یافت و خود رابر صفحات تاریخ،
جاودانه ساخت.
امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «عمویم عباس بن على (علیه
السلام) بصیرتى نافذ و ایمانى محکم داشت. همراه برادرش حسین جهاد
کرد، به خوبى از بوته آزمایش بیرون آمد و شهید از دنیا رفت...